Od czasu pierwszej uprawy roślin na żywność plony muszą być chronione przed szkodnikami, chwastami i chorobami. Z czasem poziom zaawansowania tej ochrony wzrósł.
Rzymianie używali popiołów, zmiażdżonych liści cyprysu i rozcieńczonego moczu, aby chronić swoje uprawy. Obecnie opracowano szeroką gamę produktów syntetycznych, aby zapewnić znacznie bezpieczniejszą, bardziej ukierunkowaną i skuteczną kontrolę szkodników i chorób mogących zaatakować uprawy. Obecnie środki do usuwania chwastów czy owadów są stosowane w szerokim zakresie środowisk ważnych dla człowieka, a jednym z najważniejszych obszarów jest rolnictwo.
Wykorzystanie tych preparatów pozwala wyprodukować więcej żywności na danym obszarze ziemi, zwiększa plony i poprawia dochody gospodarstw rolnych. Bez środków ochrony roślin straty upraw z powodu szkodników i chorób wynoszą od 30 do 50 procent, w zależności od rodzaju upraw.
Chroniąc plony przed szkodnikami, rolnicy przyczyniają się do produkcji obfitej podaży żywności wysokiej jakości i po przystępnych cenach oraz przyczyniają się do bezpieczeństwa żywnościowego.
Rolnicy stosują wiele rodzajów środków ochrony roślin do ochrony uprawy przed szkodnikami, chwastami i chorobami grzybowymi podczas ich wzrostu, do zapobiegania zanieczyszczaniu żywności przez szczury, myszy, muchy i inne owady podczas przechowywania plonów, oraz do ochrony zdrowia ludzkiego, zapobiegając skażeniu upraw spożywczych przez grzyby i pleśń. Ponieważ jednak środki do zwalczania szkodników, takie jak oprysk rzepaku, są używane do zabijania lub zwalczania szkodliwych organizmów, niepożądanych owadów, czy chwastów, mogą one wyrządzać szkodę ludziom, innym organizmom niebędącym przedmiotem zwalczania, dzikiej przyrodzie i środowisku naturalnemu. Prawodawstwo dotyczące kontroli wprowadzania do obrotu i stosowania środków ochrony roślin ma na celu zminimalizowanie tego ryzyka i obowiązują ścisłe kontrole ich sprzedaży i stosowania przez rolników czy ogrodników w odpowiednich dawkach.